Me zgjedhjet në SHBA gjithnjë e më afër, disa udhëheqës evropianë po përgatiten psikologjikisht për një tjetër presidencë të Donald Trump.
Dhe kjo ngjarje, siç shkruan Euronews, përcjell Telegrafi, do të kishte implikime të mëdha jo vetëm për tregtinë dhe diplomacinë, por për arkitekturën e sigurisë kolektive që e ka mbajtur pjesën më të madhe të Evropës relativisht paqësore që nga viti fundi i Luftës së Dytë Botërore.
Sipas mediumit nĂ« fjalĂ«, pĂ«r momentin, fushata e Trump Ă«shtĂ« fokusuar kryesisht nĂ« agjendĂ«n e tij tĂ« brendshme, por mandati i tij nĂ« detyrĂ« mbart mĂ«sime se si ai do tâi qaset marrĂ«dhĂ«nieve tĂ« vendit tĂ« tij me EvropĂ«n.
Ai gjithashtu ka bërë të qartë se kë i sheh si aleatët e tij atje: një plejadë krerësh të krahut të djathtë të qeverisë dhe figurave të opozitës.
NĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n kohĂ«, zhvillimet politike nĂ« vende dhe rajone tĂ« ndryshme, si fillimi i agresionit tĂ« plotĂ« tĂ« RusisĂ« nĂ« UkrainĂ« nĂ« shkurt 2022, do tĂ« thotĂ« se njĂ« administratĂ« e re Trump do tĂ« kishte marrĂ«dhĂ«nie tĂ« reja pĂ«r tĂ« ndĂ«rtuar dhe probleme tĂ« reja pĂ«r tĂ« menaxhuar ose âtĂ« heq dorĂ« nga atoâ, pĂ«rcjell Telegrafi.
Viktor Orban i Hungarisë
Sipas shkrimit tĂ« Euronews, Trump dhe rrethi i tij kanĂ« qenĂ« prej kohĂ«sh veçanĂ«risht tĂ« impresionuar me autokratin hungarez Viktor Orban, i cili ka promovuar me entuziazĂ«m versionin e tij tĂ« âdemokracisĂ« joliberaleâ pavarĂ«sisht pĂ«rplasjeve tĂ« pĂ«rsĂ«ritura me BE-nĂ« pĂ«r sundimin e ligjit nĂ« vendin e tij.
Orban Ă«shtĂ« veçanĂ«risht i njohur pĂ«r pĂ«rfshirjen nĂ« teori konspirative rreth ndĂ«rhyrjes sĂ« supozuar âglobalisteâ nĂ« punĂ«t e brendshme, tĂ« cilat ai i ka pĂ«rdorur si pretekst pĂ«r tĂ« kufizuar liritĂ« e medias dhe akademike nĂ« njĂ« shkallĂ« qĂ« e vendos atĂ« jashtĂ« rrjedhĂ«s kryesore tĂ« BE-sĂ«.
ShumĂ« nga e djathta amerikane kanĂ« vlerĂ«suar nĂ« mĂ«nyrĂ« eksplicite lidershipin e Orbanit si njĂ« model pĂ«r âshpĂ«timinâ e SHBA-sĂ«.
TĂ« njĂ«jtĂ«t ligjvĂ«nĂ«s dhe komentues kritikohen gjithashtu ndaj kĂ«ndvĂ«shtrimit tĂ« Kremlinit pĂ«r UkrainĂ«n â si pĂ«r shembull se NATO dhe PerĂ«ndimi nuk kanĂ« nevojĂ« tĂ« kundĂ«rshtojnĂ« pushtimin e plotĂ« rus tĂ« vendit qĂ« filloi nĂ« fillim tĂ« vitit 2022.
Hungaria mund të mos jetë vendi më i madh evropian, por mund të ushtrojë të drejtën e vetos në institucione të ndryshme të BE-së dhe në NATO, ku Orban u bashkua me Turqinë për të penguar pranimin e Suedisë për disa muaj.
Hungaria mban gjithashtu presidencën e radhës të BE-së deri në fund të këtij viti dhe Orban e ka përdorur tashmë atë për të nxitur përplasje me Komisionin dhe Parlamentin.
Ai i zemëroi veçanërisht liderët kryesorë në Bruksel duke u takuar personalisht me presidentin rus Vladimir Putin këtë verë dhe ka vazhduar me bollëk të ndjekë një politikë të jashtme që e vë atë në kundërshtim me shumë kryeqytete evropiane.
Një vend për tu përmendur është Sllovakia, ku kryeministri i krahut të djathtë Robert Fico u rikthye në pushtet në vitin 2023.
Fico, i cili ashtu si Trump së fundi i mbijetoi një atentati, ka një prirje kundër LGBTQ+ dhe kundër imigracionit, dhe si Orban ka qenë duke goditur median e lirë të vendit të tij.
Ai Ă«shtĂ« gjithashtu âshumĂ« mĂ« i ngrohtĂ«â ndaj Putinit se shumica e liderĂ«ve evropianĂ«.
Georgia Meloni e Italisë
Një nga aleatët më të mundshëm të Trumpit është Giorgia Meloni, kryeministre e Italisë.
Aktualisht liderja mĂ« e djathtĂ« nĂ« G7 â me pĂ«rjashtim tĂ« mundshĂ«m tĂ« kryeministrit japonez Fumio Kishida â ajo ka punuar shumĂ« pĂ«r tĂ« kultivuar marrĂ«dhĂ«nie me tĂ« djathtĂ«n ndĂ«rkombĂ«tare.
Por ajo gjithashtu ka shmangur me sukses marrjen e njĂ« stigme tĂ« stilit Orban nĂ« mesin e âqendrĂ«sâ sĂ« BE-sĂ«, pavarĂ«sisht nga pikĂ«pamjet e saj kulturalisht konservatore dhe nacionaliste, dhe pavarĂ«sisht nga fakti se koalicioni i qeverisĂ« sĂ« saj pĂ«rfshin partinĂ« Lega nĂ« mĂ«nyrĂ« agresive kundĂ«r imigracionit.
Nëse Trump do të rizgjidhet, Meloni do të ketë një aleat të natyrshëm ideologjik në pushtet përtej Atlantikut.
Dhe nĂ«se ajo dĂ«shmohet aq e aftĂ« nĂ« ndĂ«rtimin e njĂ« marrĂ«dhĂ«nieje me administratĂ«n e tij siç ka me qeveritĂ« e tjera, ajo mund tĂ« provojĂ« tĂ« jetĂ« diçka si njĂ« urĂ« midis njĂ« administrate tĂ« re Trump dhe njĂ« BE, prioritetet e sĂ« cilĂ«s mund tĂ« âzhgĂ«njehenâ seriozisht nga agjenda e tij e mundshme.
E djathta radikale e Evropës
Aty ku Trump do të gjejë mbështetësit e tij më të devotshëm evropianë, megjithatë, është ndër të djathtët e linjës së ashpër dhe ekstreme, shumica e të cilëve janë ose në opozitë ose duke ndikuar në opinionin publik nga jashtë politikës së zgjedhur.
Disa parti të njohura si Vox e Spanjës, Tubimi Kombëtar i Francës, Alternativa për Gjermaninë (AfD) dhe Reforma në Mbretërinë e Bashkuar deri më tani nuk kanë arritur të hyjnë në qeverinë kombëtare, por kanë bërë përparime të mëdha në dekadën e fundit, duke rritur numrin e tyre në parlamentet kombëtare dhe në rastin e AfD-së, duke fituar pjesën më të madhe të votave në zgjedhjet e fundit rajonale.
Ashtu si Trump, këto parti priren të kundërshtojnë imigracionin masiv, veçanërisht nga vendet më të varfra dhe kryesisht myslimane.
Ata shpesh ndajnë një skepticizëm ndaj NATO-s, BE-së dhe institucioneve të tjera ndërkombëtare.
Për më tepër, disa nga udhëheqësit e tyre e kanë lidhur veten drejtpërdrejt me Trump dhe aleatët e tij amerikanë.
Kjo është veçanërisht e vërtetë për kreun e Reformës në Mbretërinë e Bashkuar, Nigel Farage, i cili fitoi një vend në parlament për herë të parë këtë vit.
Ai është shfaqur në ngjarje të shumta të Trump dhe ka dhënë shumë intervista për mediat e krahut të djathtë amerikan.
Megjithatë, parashikimet se kjo tendencë politike mund të fitojë hegjemoninë në politikën evropiane deri më tani janë dëshmuar gjerësisht.
Partia e Farage ka vetëm një pjesë të vogël të deputetëve dhe nuk ka ndikim mbi qeverinë aktuale, ndërsa Tubimi Kombëtar nuk i përmbushi pritshmëritë e tyre në zgjedhjet franceze të kësaj vere.
Edhe pse AfD po ka rezultate në zgjedhje, ajo është gjithashtu nën vëzhgimin e shërbimeve të sigurisë për shkak të lidhjeve të supozuara të saj me ekstremizmin e ekstremit të djathtë.
Në nivel të BE-së, zgjedhjet parlamentare të mbajtura në qershor të këtij viti nuk panë një rritje të gjerë populliste dhe të së djathtës ekstreme që prisnin shumë vëzhgues, duke i hapur rrugën qendrës së djathtë dhe internacionalistes Ursula von der Leyen për të siguruar një tjetër mandati si kryetare e Komisionit.
Kjo do të thotë se nëse rizgjedhet, Trump do të ketë të bëjë me një Evropë, udhëheqësit kryesorë të së cilës, në pjesën më të madhe, nuk janë të përshtatshëm për stilin e tij politik.
Në vend të kësaj, për shembull, BE-ja dhe shumica e vendeve të tjera evropiane ka të ngjarë të vazhdojnë në një rrugë multilateraliste pro-Ukrainase. /Telegrafi/
The post Kush janë aleatët kryesorë të Donald Trump në Evropë? appeared first on Telegrafi.
Login
