Për gati një vit Izraeli ka zhvilluar një luftë mbrojtëse në kufirin e tij me Libanin. Që nga 8 tetori modeli ka qenë njësoj. Civilët në të dy anët e kufirit janë larguar. Hezbollah, milicia shiite në Liban, ka gjuajtur raketa dhe ka lëshuar dronë bombardues drejt qyteteve dhe bazave ushtarake pranë kufirit verior të Izraelit. Forcat e Mbrojtjes të Izraelit (IDF) janë përgjigjur në të njëjtën mënyrë me sulme artilerie dhe ajrore. Ky model tani është thyer.
Vitin e kaluar, pas sulmit të befasishëm nga Hamasi më 7 tetor, zyrtarët e inteligjencës izraelite pranuan se i kishin hequr sytë nga Hamasi, grupi me bazë në Gaza. Ata i kishin kaluar vitet e mëparshme duke i përqendruar përpjekjet e tyre kryesisht tek Hezbollahu, një armik shumë më i frikshëm. Ngjarjet e fundit kanë vërtetuar se niveli i depërtimit të Izraelit në Hezbollah është me të vërtetë i gjerë.
Më 17 shtator, mijëra bipera të përdorur nga anëtarët e milicisë shpërthyen njëkohësisht, duke vrarë dhjetëra, duke plagosur mijëra dhe duke shkaktuar kërdi në rrjetet e komunikimit. Të nesërmen, qindra mjete të tjera komunikimi u shpërthyen duke shkaktuar pakashumë të njëjtin efekt. Sulmet sinjalizuan një ndryshim. Izraeli mori iniciativën për të nxitur luftën.
Dy ditë më vonë, Izraeli shkoi më tej, duke bombarduar dhe shkatërruar një ndërtesë apartamentesh në lagjen Dahiyeh të Bejrutit, bastioni kryesor i Hezbollahut. Sulmi vrau Ibrahim Akilin, një anëtar themelues i lëvizjes dhe shefin e operacioneve të saj, së bashku me komandantët e elitës së Forcës Radvan. Ministria e Shëndetësisë e Libanit njoftoi se të paktën 45 persona u vranë. Izraeli ka vrarë komandantë të tjerë të lartë të Hezbollahut në Bejrut. Më 30 korrik Izraeli vrau Fuad Shukr, shefin de fakto ushtarak të Hezbollahut. Megjithatë, kjo ishte në hakmarrje ndaj një sulmi raketor të Hezbollahut që kishte vrarë 12 fëmijë në një fshat, Druze, në Lartësitë Golan. Vrasja e Ibrahim Akil ishte një lëvizje e llogaritur nga Izraeli për të ndryshuar dinamikën e konfliktit dhe për të filluar goditje në nivele më të larta brenda Hezbollahut.
QĂ« nga sulmi ndaj biperave, Izraeli gjithashtu ka filluar sulmet ajrore gjatĂ« natĂ«s, duke goditur shumĂ« mĂ« thellĂ« brenda Libanit krahasuar me vitin e kaluar. OficerĂ«t izraelitĂ« thonĂ« se kanĂ« shkatĂ«rruar mbi 300 nga vendet e lĂ«shimit tĂ« raketave tĂ« Hezbollahut, si dhe disa nga raketat me rreze tĂ« gjatĂ« veprimi tĂ« milicisĂ«, tĂ« cilat ajo ende nuk i ka lĂ«shuar. NjĂ« oficer i pĂ«rshkroi kĂ«to sulme si ârritje pĂ«rshkallĂ«zimiâ.Â
Hezbollahu, ende nĂ« rrĂ«mujĂ« pas sulmeve mĂ« tĂ« fundit tĂ« Izraelit, mori kohĂ«n e tij duke u pĂ«rgjigjur; por herĂ«t nĂ« mĂ«ngjesin e 22 shtatorit lĂ«shoi âânjĂ« breshĂ«ri prej 115 raketash drejt Izraelit verior, duke gjuajtur mĂ« thellĂ« brenda vendit nga sa kishte bĂ«rĂ« deri tani. Shumica e kĂ«tyre raketave u kapĂ«n nga sistemet mbrojtĂ«se tĂ« Izraelit. VetĂ«m njĂ« pjesĂ« e vogĂ«l e civilĂ«ve u plagosĂ«n nga raketat qĂ« kaluan.
Pavarësisht përshkallëzimit, kjo nuk është ende një luftë e gjithanshme. Asnjëra palë nuk ka lëshuar asgjë afër fuqisë së saj të plotë të zjarrit. Nga Hezbollahu, kjo do të nënkuptonte gjuajtjen e breshërive shumë më të mëdha, duke përfshirë raketa me rreze të gjatë veprimi drejt vendndodhjeve kryesore civile dhe ushtarake në Izraelin qendror, dhe nisjen e inkursioneve të shumta tokësore në territorin izraelit. Për Izraelin, sulmi i madh do të përfshinte një fushatë më të gjerë bombardimi kundër rrjetit të raketave të Hezbollahut, duke përfshirë pikat e lëshimit brenda zonave civile, dhe si një mjet përfundimtar me shpresën për ta kthyer popullatën libaneze kundër organizatës, shkatërrimin e infrastrukturës civile. Që tani, shumë libanezë e kundërshtojnë luftën e Hezbollahut me Izraelin. Burimet ushtarake thonë se Izraeli po planifikon gjithashtu një ofensivë tokësore që do të përfshinte kapjen e një zone disa kilometra brenda territorit në veri të kufirit libanez.
Ushtria izraelite ka njoftuar vendosjen e njĂ« divizioni tĂ« dytĂ«, qĂ« ishte nĂ« Gaza deri rreth njĂ« muaj mĂ« parĂ«, nĂ« veri nĂ« gatishmĂ«ri pĂ«r kĂ«tĂ« ofensivĂ« tokĂ«sore. MegjithatĂ«, njĂ« pushtim i tillĂ« nuk duket i pashmangshĂ«m. NjĂ«sitĂ« luftarake po stĂ«rviteshin gjatĂ« sĂ« shtunĂ«s nĂ« bazat nĂ« veri, por ende nuk kishin filluar tĂ« grumbulloheshin nĂ« zonat pranĂ« kufirit. âPlanet pĂ«r njĂ« pushtim tokĂ«sor janĂ« gati. Por ne jemi ende shumĂ« larg nga tĂ« kemi forcat e mjaftueshme kĂ«tu pĂ«r tâi kryer atoâ â tha njĂ« oficer rezervĂ« i pĂ«rfshirĂ« nĂ« pĂ«rgatitjet.
Ky moment, teksa Izraeli ka sulmuar fort Hezbollahun, maskon ndarjet brenda elitĂ«s sĂ« lartĂ« ushtarake dhe politike tĂ« vendit. NjĂ« pjesĂ« e elitĂ«s po kĂ«rkon njĂ« pĂ«rshkallĂ«zim shumĂ« mĂ« tĂ« shpejtĂ« tĂ« luftĂ«s, duke argumentuar se Izraeli duhet tĂ« pĂ«rfitojĂ« nga kaosi brenda radhĂ«ve tĂ« Hezbollahut pĂ«r tĂ« shkatĂ«rruar njĂ« pjesĂ« shumĂ« mĂ« tĂ« madhe tĂ« aftĂ«sive tĂ« tij dhe pĂ«r tĂ« kapur territor. GjeneralĂ«t mĂ« tĂ« kujdesshĂ«m, duke pĂ«rfshirĂ« Yoav Gallant, ministrin e Mbrojtjes, favorizojnĂ« strategjinĂ« aktuale, mĂ« graduale, me tĂ« cilĂ«n shpresojnĂ« se do tâi japĂ« hapĂ«sirĂ« ââHezbollahut pĂ«r tĂ« rishqyrtuar pozicionin e tij dhe pĂ«r tâu tĂ«rhequr.
Benjamin Netanyahu, kryeministri, ka premtuar se do tâi kthejĂ« banorĂ«t e veriut tĂ« sigurt nĂ« shtĂ«pitĂ« e tyre. âQĂ«llimet tona janĂ« tĂ« qarta dhe veprimet tona flasin vetĂ«â, kĂ«mbĂ«ngul ai.
NĂ« fakt, prioriteti pĂ«r Netanyahun Ă«shtĂ« tâi provojĂ« njĂ« publiku gjithnjĂ« e mĂ« kritik izraelit se ai mund tĂ« fitojĂ« tĂ« paktĂ«n nĂ« njĂ« front. NĂ« Gaza, forcat izraelite kanĂ« shkatĂ«rruar pjesĂ«n mĂ« tĂ« madhe tĂ« brezit bregdetar dhe bashkĂ« me tĂ« edhe strukturĂ«n ushtarake tĂ« Hamasit, duke vrarĂ« mbi 40,000 palestinezĂ« sipas zyrtarĂ«ve shĂ«ndetĂ«sorĂ« nĂ« territor. Por ata nuk kanĂ« arritur tĂ« shpĂ«tojnĂ« 101 pengjet qĂ« mbahen ende atje, ose tĂ« detyrojnĂ« Hamasin tĂ« pranojĂ« njĂ« armĂ«pushim sipas kushteve tĂ« Izraelit. Netanyahu dĂ«shiron tĂ« zhvendosĂ« fokusin nĂ« veri dhe tâi shkĂ«pusĂ« kĂ«to dy fronte nga njĂ«ri-tjetri.
MĂ« 19 shtator, sekretari i pĂ«rgjithshĂ«m i Hezbollahut, njĂ« Hassan Nasrallah dukshĂ«m i tronditur, doli nĂ« valĂ«t e transmetimit pĂ«r tâiu drejtuar anĂ«tarĂ«ve tĂ« tij. Ai kĂ«mbĂ«nguli, siç ka bĂ«rĂ« qĂ« nga tetori i vitit tĂ« kaluar, se âNe nuk do tâi ndalim sulmet tona pĂ«r sa kohĂ« qĂ« armiku nuk e ndalon luftĂ«n e tij nĂ« Gazaâ. Ndryshe nga Gaza, korniza pĂ«r njĂ« armĂ«pushim tĂ« luftĂ«s nĂ« Liban tashmĂ« ekziston nĂ« formĂ«n e RezolutĂ«s 1701 tĂ« Kombeve tĂ« Bashkuara. Ajo mandaton njĂ« tĂ«rheqje tĂ« forcave tĂ« Hezbollahut nĂ« lumin Litani, gati 30 km nga kufiri. Por Nasrallah refuzon ta bĂ«jĂ« kĂ«tĂ« derisa Izraeli tĂ« tĂ«rhiqet nga Gaza.
Tani pĂ«r tani nuk Ă«shtĂ« e sigurt qĂ« Netanyahu mund tĂ« rivendosĂ« qetĂ«sinĂ« ose tâu mundĂ«sojĂ« qytetarĂ«ve izraelitĂ« tĂ« kthehen nĂ« shtĂ«pi nĂ« veri. ĂfarĂ«do qĂ« tĂ« thotĂ« kryeministri, as qĂ«llimet dhe as strategjia e tij nuk janĂ« tĂ« qarta. E megjithatĂ«, Ă«shtĂ« gjithnjĂ« e mĂ« e dukshme se nĂ« luftĂ«n e tij me Hezbollahun, Izraeli nuk Ă«shtĂ« i pĂ«rgatitur tĂ« presĂ« derisa qĂ«llimet apo strategjia tĂ« qartĂ«sohet.
PĂ«rshtatur nga The Economist nĂ« shqip, ©LAPSI.ALÂ
The post Episodet që po çojnë drejt një lufte totale Izraelin me Libanin appeared first on Lapsi.al.